Mijn blog uit Plumtree, Zimbabwe.
Geplaatst op: donderdag 23 februari 2012 | Door: Fleur
Warm welkom: 'Zo ben ik nog nooit ontvangen!'
Verder in de middag gingen we naar een Elderly Headed Household. Dat is een project waar de opa's en oma's voor de kleinkinderen zorgen, of voor de kinderen die in de community wonen. We kwamen aanrijden en we werden met luid gejoel ontvangen door de ontzettend aardige inwoners van het dorp, samen met hun kinderen. Zo ben ik nog nooit ontvangen! Iedereen een hug en de Zimbabwaanse handdruk gegeven en 'salibonani' geroep, wat 'hallo' betekent. Daarna liepen we naar een plek waar speciaal voor ons stoelen en matjes lagen. We gingen gezellig samen tussen de dorpsbewoners zitten en hebben samen gebeden.
Lief, klein meisje ...
After that, gingen we water halen bij de waterpomp. Tijdens de wandeling pakte een klein, lief meisje in een roze-geruit jurkje mijn hand vast. Ze was erg verlegen maar haar ogen zeiden alles. Later hoorde ik een afschuwelijk verhaal. Ze was niet gewenst, haar moeder had al die 9 maanden verborgen weten te houden dat ze zwanger was. Toen de bevalling aanbrak, is ze naar de 'bush' gerend en is daar bevallen. Alleen dat is al verschrikkelijk. In Nederland is een bevalling in het ziekenhuis al zwaar; fysiek en mentaal. Maar dan staan er nog mensen aan je zijde. Moet je je voorstellen, dat je al die maanden met iets in je hebt geleefd, dat je niet wilde, dat je niet accepteerde, waarover je met niemand kon praten. Onvoorstelbaar en ik kan me niet voorstellen hoe hulpeloos ze zich heeft gevoeld. Toen ze was bevallen, heeft ze het meisje begraven in de grond in de hoop dat ze zou sterven. Ze verliet de 'bush' maar de 'baas' van het project merkte aan haar dat ze zich vreemd en afwezig gedroeg. Hij heeft uiteindelijk het kindje gevonden doordat ze haar eerste levensuur onder de grond heeft doorgebracht had ze een moeilijke start. Gevolgd door een periode van ondervoeding. Daardoor heeft ze een achterstand in haar ontwikkeling opgelopen.
Je hart breekt dan echt
Schrijnend voor mij om dit verhaal te horen. Je hart breekt dan echt. Zeker als je zo'n stuk met haar aan je hand hebt gelopen en met haar hebt gespeeld en je later zo'n verhaal hoort. Maar aan de andere kant; ze leeft nog en ze is nu gezond. Haar moeder heeft therapie gehad en accepteert dat lieve meisje zoals ze is.
Ze weet dat ze er mag zijn, geliefd is en een mooie toekomst tegemoet gaat
Toen kwam het moment van afscheid. Ik heb haar een knuffel gegeven en haar nog even gekieteld. Ze lachte, en die lach zei genoeg. Ze weet dat ze er mag zijn, geliefd is en een mooie toekomst tegemoet gaat.
Sisasenkosi Mlilo is haar naam.
-- Achteraf hoorden we dat de moeder van Sisa prostituee was en al 2 kinderen van 2 verschillende mannen had. Het dorp had haar opgelegd: word je weer zwanger, dan ga je het dorp uit. Vandaar dat ze haar zwangerschap verborgen hield en diep vanbinnen toch wel ontzettend veel hield van haar mooie meisje Sisa.
